Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Τι να πει κανείς για τη σειρά «Squid Game» ή όπως λέγεται στη γλώσσα μας, «Το Παιχνίδι του Καλαμαριού»; Μια σειρά που έκανε το ντεμπούτο της κατά τη διάρκεια του 2021 και μας άφησε όλους με τα σαγόνια στο πάτωμα, απ’ το πρώτο κιόλας επεισόδιο! Μια παραγωγή σε πολύ δύσκολη γλώσσα, με τελείως διαφορετικά πολιτισμικά στοιχεία από αυτά που έχουμε συνηθίσει οι περισσότεροι στις σειρές και τις ταινίες που επιλέγουμε να παρακολουθήσουμε, η οποία είχε ανέλπιστη επιτυχία κι αναγνώριση παγκοσμίως.

Στο ΙΜΒd έχει βαθμολογηθεί με 8/10, ενώ στο Rotten Tomatoes έχει συγκεντρώσει το ποσοστό του 90% και θεωρείται μία απ’ τις πιο κορυφαίες σειρές του Netflix. Όλα αυτά τα στοιχεία μας δείχνουν πως η ιδέα πέτυχε, αφού όλοι όσοι αγαπήσαμε αυτή τη σειρά δράματος, μυστηρίου και θρίλερ, ανυπομονούσαμε για τον ερχομό της 2ης σεζόν, αναμένοντας ακόμη περισσότερα απροσδόκητα γεγονότα, σοκαριστικές πίστες, παιχνίδια γεμάτα αγωνία και τις σκηνές αυτές που μας κάνουν να κρατάμε την ανάσα μας. Όλα αυτά τα ωραία υπήρχαν σε αφθονία στην 1η σεζόν και δημιούργησαν προσδοκίες για τη συνέχεια, διερωτώμενοι όλοι μας τι περισσότερο ή καλύτερο μπορεί να ακολουθήσει.

Με τόσο υψηλά ανεβασμένο τον πήχη, καταφθάνει επιτέλους η συνέχεια της σειράς, κάνοντας την πρεμιέρα της στις 26 Δεκεμβρίου 2024. Το ερώτημα είναι ένα και καθολικό: ανταποκρίνεται η νέα σεζόν στις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει; Για να δούμε!

Το σενάριο δεν αλλάζει και πολύ, αφού, κατά την πλειοψηφία των επεισοδίων, παρακολουθούμε τις προσπάθειες των συμμετεχόντων του παιχνιδιού σε κάμποσες πίστες, με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις στους κανόνες του. Οι χαρακτήρες που ξανασυναντάμε είναι, φυσικά, ο παίκτης 456 Seong Gi-hun, ο πρωταγωνιστής της πρώτης σεζόν που εξακολουθεί να κρατάει τη θέση αυτή, ο πράκτορας της αστυνομίας Hwang Jun-ho που επιβίωσε μετά τον πυροβολισμό απ’ τον ίδιο του τον αδερφό και, βέβαια, τον επικεφαλή του παιχνιδιού. Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και στον Jung-bae, ο οποίος εμφανίστηκε μόνο σ’ ένα επεισόδιο του πρώτου κύκλου, παίζοντας έναν φίλο του πρωταγωνιστή, απ’ τον οποίο είχε ζητήσει δανεικά και μάλλον δε τον θυμόταν και κανένας μας.

Η μεγάλη διαφορά στην υπόθεση του δεύτερου κύκλου είναι ότι ο πρωταγωνιστής πασχίζει να βρει τους τρόπους και τα μέσα, ώστε να σταματήσει τη διεξαγωγή του παιχνιδιού κατά παντός. Πάνω σ’ αυτήν τη βάση τον βλέπουμε να συμμετέχει κι εκ νέου στα παιχνίδια. Παρότι φαίνεται να τα έχει όλα σχεδιασμένα, παρατηρώντας κανείς τις εξελίξεις με προσοχή, αντιλαμβάνεται πως υπάρχει μια σχετική επιπολαιότητα στο όλο εγχείρημα.

Επικεντρωμένοι στα θετικά, είναι αξιοσημείωτη η έμφαση που δίνεται στα κοινωνικά μηνύματα, τα οποία αφορούν διάφορες κατηγορίες ανθρώπων και ποικίλα κοινωνικά ζητήματα. Αυτό φαίνεται κι απ’ το γεγονός ότι δε θα δούμε ως παίκτες μόνο υπερχρεωμένους ανθρώπους που δεν έχουν καμία ελπίδα, αλλά και άτομα που βρίσκονται εκεί λόγω άλλων συνθηκών. Επίσης, η υπόθεση μας δίνει περισσότερα στοιχεία για να εικάσουμε πιο στοχευμένα πώς και γιατί διοργανώνονται αυτά τα παιχνίδια, ενώ παράλληλα δίνονται κι απαντήσεις σε μικρά ερωτήματα περιέργειας που μας δημιουργήθηκαν κατά την παρακολούθηση της πρώτης σεζόν. Φυσικά, δεν μπορούμε να παραλείψουμε το ότι η παραγωγή κι η σκηνοθεσία παραμένουν άψογες στην ποιότητά τους.

Επικεντρωμένοι στα αρνητικά, θα λέγαμε ότι στα πρώτα επεισόδια η εξέλιξη της πλοκής είναι αρκετά αργή. Ενώ, η επιβράδυνση είναι μια τεχνική που τιμάται ιδιαίτερα απ’ τους δημιουργούς, καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Επιπλέον, με την εμφάνιση των νέων χαρακτήρων, οι ιστορίες τους παρουσιάζονται με κάπως περίπλοκο και ταυτόχρονα λακωνικό τρόπο κι ως εκ τούτου δεν προξενείται με τον ίδιο αβίαστο τρόπο η αίσθηση της συμπόνιας και συγκίνησης για τους χαρακτήρες. Τέλος, ιδιαίτερα ενοχλητικό είναι το γεγονός ότι το τέλος δεν αποτελεί πραγματικό τέλος· παρά ταύτα, για όσους είναι συνηθισμένοι στην τακτική αυτή που είναι μάστιγα στις σειρές του Netflix, αυτό μπορεί να μην είναι και τόσο κακό.

Κάνοντας ένα βήμα πίσω και προχωρώντας στην ανακεφαλαίωση, μπορούμε να παραδεχτούμε ότι είναι μια αξιοπρεπής συνέχεια της αρχικής ιδέας, χωρίς ιδιαίτερα σοκαριστική εξέλιξη. Υπάρχει το αρχικό concept με μικρές τροποποιήσεις και προσθήκες, χωρίς όμως να δημιουργείται κάποια ιδιαίτερη αίσθηση. Εκεί που νομίζει ο θεατής πως ξέρει τι θα ακολουθήσει, υπάρχει η ανατροπή, η οποία δεν προξενεί κι έκπληξη ωστόσο. Εκεί που πάει να δώσει η πλοκή κάτι νέο ή συναρπαστικό, τελικά το κρατάει για το μέλλον. Και μιας κι αναφερθήκαμε στο μέλλον, έχει ήδη ανακοινωθεί απ’ τους δημιουργούς η 3η και τελευταία σεζόν, την οποία θα έχουμε στη διάθεσή μας το 2025, πιθανότατα ξανά κατά τον χειμώνα.

Μέχρι να έρθει το πλήρωμα του χρόνου και να φτάσουμε στο τέλος του δεύτερου σεναρίου με τον ερχομό του τρίτου κύκλου, είναι μια επιλογή κι η παρακολούθηση της σειράς ριάλιτι από βρετανική παραγωγή, καθώς έχει κι αυτό ένα ενδιαφέρον. Θα το βρούμε κι αυτό στην πλατφόρμα του Netflix. Κι αν τελειώσουμε κι αυτό, οπλιζόμαστε με υπομονή για την ολοκλήρωση της αγαπημένης μας σειράς, καθώς όσο χλιαρή κι αν φαίνεται η αρχή του τέλους της, υπάρχει ακόμη η ελπίδα κι η «υπόσχεση» για το τέλος που της αρμόζει!

Δες το trailer της 2ης σεζόν του Squid Game εδώ:

Δες το trailer της σειράς reality «Squid Game: The Challenge» εδώ:

Δείξε ΣχόλιαΚλείσε Σχόλια

Leave a comment